De gewetensvolle consument wordt geplaagd door vele twijfels, maar één stelregel lijkt boven alle twijfel verheven: voedselkilometers zijn niet goed. De werkelijkheid is helaas minder overzichtelijk.
De gewetensvolle consument wordt geplaagd door vele twijfels, maar één stelregel lijkt boven alle twijfel verheven: voedselkilometers zijn niet goed. De werkelijkheid is helaas minder overzichtelijk.
Meestal begin ik de dag met een bakje fruit, een paar boterhammen, een glas melk en een paar espresso’s. Hoeveel kilometer zou mijn ontbijt hebben afgelegd?
Een snelle berekening leert dat de ingrediënten van mijn ochtendmaal ruim 49 duizend kilometer hebben afgelegd – meer dan de omtrek van de aarde. En dan moet de dag nog beginnen (en heb ik ingrediënten als suiker niet eens meegerekend).
De gewetensvolle consument wordt geplaagd door vele twijfels – wat is beter: wilde kabeljauw uit de Noordzee of gekweekte tilapia uit Thailand? – maar één stelregel lijkt boven alle twijfel verheven: voedselkilometers zijn niet goed. Transport veroorzaakt immers uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen. Dus hoe dichter bij huis ons voedsel geteeld of gekweekt wordt, hoe minder vervuiling er optreedt.
De werkelijkheid is helaas minder overzichtelijk: voedselkilometers zijn lang niet altijd slecht voor het milieu. Sterker: appels uit Nieuw-Zeeland kunnen beter voor het milieu zijn dan die uit de Betuwe – zelfs als je in de Betuwe woont.
Het roept de vraag op: wat is waar en onwaar over voedselkilometers?
