Overbevissing ontwricht samenlevingen en leidt tot armoede, honger, slavernij, piraterij, vluchtelingen en is vervlochten met drugs- en wapenhandel. Dus ging ik op zoek naar manieren om overbevissing tegen te gaan, want die zijn er.
Overbevissing ontwricht samenlevingen en leidt tot armoede, honger, slavernij, piraterij, vluchtelingen en is vervlochten met drugs- en wapenhandel. Dus ging ik op zoek naar manieren om overbevissing tegen te gaan, want die zijn er.
Minder vis vangen is niet alleen goed voor de vissen, maar ook voor de vissers.
Zo leidde een Amerikaanse viswet uit 1996 ertoe dat 64 procent van de 44 Amerikaanse overbeviste bestanden herstelde of herstellende is. Economisch gezien waren de gevolgen nog veel groter: de inkomsten van vissers stegen met 92 procent.
Ander voorbeeld: in de Noordzee halveerde tussen 2004 en 2013 de platvissenvloot. De vissterfte als gevolg van visserij nam af van bijna de helft tot één vijfde en het aantal geboren visjes verdrievoudigde. Ook de vissers die overbleven profiteerden: in 2016 behaalden ze de grootste winsten in vijftig jaar.
Visserijbeheer werpt niet alleen in Amerika of Europa vruchten af. In Namibië zijn de populaties van de heek hersteld en Mexico heeft de overbevissing van het schelpdier abalone een halt toegeroepen.
Dat minder vissen vangen veel geld oplevert, blijkt ook uit vers onderzoek van de Wereldbank. Het zou de vissers jaarlijks 86 miljard dollar meer winst opleveren – dertig keer meer dan nu.
Duurzaam visbeheer is dan ook iets waar bijna iedereen voor is. Toch is circa 90 procent van de mondiale visbestanden overbevist of dreigt te worden overbevist, zoals een eerdere aflevering in deze reeks liet zien.
En dan te bedenken dat niet alleen vissers, maar ook de rest van de wereld de gevolgen aan den lijve ondervindt.
Waarom faalt het huidige visserijbeheer? En hoe zou effectief, duurzaam visserijbeheer eruit kunnen zien?
