Het is een grote ergernis van groene consumenten: koop je biologische groente of fruit, zit het in milieuvervuilend plastic. Soms ligt de ‘gewone’ komkommer of paprika zonder plastic in de schappen, maar moet het biologische broertje het tóch doen met een extra plastic schilletje. Waarom toch?
Het is een grote ergernis van groene consumenten: koop je biologische groente of fruit, zit het in milieuvervuilend plastic. Soms ligt de ‘gewone’ komkommer of paprika zonder plastic in de schappen, maar moet het biologische broertje het tóch doen met een extra plastic schilletje. Waarom toch?
Supermarkten zeggen dat het plastic (al dan niet gemaakt van plantaardige grondstoffen) nodig is om onderscheid te maken tussen biologische en reguliere producten. Omdat het aanbod van biologische groente en fruit kleiner is dan het reguliere, kiezen ze ervoor om de biologische in plastic te verpakken. Stickers met een biologisch logo zijn niet populair omdat klanten deze kunnen verwisselen en zo minder betalen.
De Nederlandse biologische groente- en fruitdistributeur Eosta heeft een oplossing bedacht: het vervangt verpakkingen met laserlicht. In plaats van biologische producten in plastic te verpakken, brandt het met een laser een bio-logo in de schil (om precies te zijn: een laser verwijdert het pigment uit het buitenste laagje van de schil; dit heeft volgens Eosta geen gevolg voor smaak, geur of houdbaarheid).
Primeur
Supermarktketen Hoogvliet heeft de Nederlandse primeur. Hoogvliet begint met biologische avocado’s en gember en denkt daarmee jaarlijks 67 duizend plastic verpakkingen uit te sparen. Het Belgische Delhaize heeft nu de flespompoen voorzien van ‘natural branding,’ zoals de methode heet, en wil dit in de zomer voor in totaal twintig producten doen. In Groot-Brittannië doet Marks & Spencer hetzelfde met kokosnoten.
Maar wacht even, groente en fruit gaan toch ook langer mee door dat plastic? Volgens Milieu Centraal voorkomt plastic voedselverspilling (ook tijdens transport en opslag), wat belangrijker is dan de milieubelasting van plastic.
‘De voedselgerelateerde milieubelasting van huishoudens zit voor ruim tien procent in verpakkingen, vijftien procent in voedselverlies en voor de rest in de aankoop van producten,’ schrijft de onafhankelijke voorlichtingsorganisatie. ‘Er is dus meer milieuvoordeel te halen door aandacht te besteden aan voedselverspilling dan aan verpakkingen.’
Houdbaarheid
Dat is niet altijd waar, zegt Michaël Wilde van Eosta: ‘We branden vooral producten die ook zonder plastic lang goed blijven. En los verkopen voorkomt voedselverspilling, omdat mensen makkelijker de hoeveelheid kunnen kopen die ze nodig hebben.’
De gelaserde logo’s lijken mij een uitstekend alternatief voor plastic verpakkingen. Voedselverspilling heeft niet alleen met verpakkingen te maken, maar ook met distributie, logistiek en natuurlijk wat consumenten te veel kopen en weggooien. Mooi dat zo’n relatief eenvoudige uitvinding tot minder plastic leidt.
