De aller, allerlaatste uitzending van LLiNK's OBA Live...
Chef Globalisering droeg een afscheidscolumn voor.
De aller, allerlaatste uitzending van LLiNK's OBA Live…
Chef Globalisering droeg een afscheidscolumn voor.
{image:2512}
De dag waarop de wereld definitief veranderde, was de dag waarop bleek dat op ten minste op één plek in de wereld helemaal niets is veranderd sinds Columbus 516 jaar geleden op ontdekkingsreis ging.
In juni 2008 werden foto’s van een klein groepje Indianen wereldnieuws. Deze Indianen leefden diep in de oerwouden van Brazilië. Op de foto zie je enkele hutjes met daken van palmbladen, en er omheen lopen bijna naakte mensen die hun huid rood en zwart hebben geverfd. Ze zijn bepaald niet blij met het bezoek: met pijl en boog schieten ze op de fotograaf in het overvliegende vliegtuigje.
De foto’s werden gepubliceerd door een onderzoeker die zich zorgen maakte over dit Amazone-volk. Het oerwoud waarin ze wonen, wordt steeds kleiner omdat mensen zoals u en ik – de geglobaliseerde mens – hardhout voor onze raamkozijnen nodig heeft en soja voor zijn varkens. De onderzoeker wilde aantonen dat deze Indianen echt bestaan en dat hun leefomgeving moet worden beschermd.
Voor mij waren deze foto’s wereldnieuws: er zijn nog mensen die niet geglobaliseerd zijn. Een schok voor elke Chef Globalisering. Mijn wereld was op slag veranderd.
In de gelederen van het illustere Internationaal Genootschap der Chefs Globalisering, ging de discussie ging al snel over de authenticiteit van deze foto’s (als je een vergrootglas pakte en je fantasie gebruikte, kon je de contouren van een plastic stoel herkennen). Maar veel interessanter was de vraag of mensen de geneugten van globalisering onthouden mag worden. Een Duitse Chef opperde dat dit juist een gezegend volk was, omdat het verderfelijke kapitalisme – wat globalisering volgens hem in feite is – deze mensen bespaard was gebleven. Een Chef uit de Verenigde Staten opperde dat iedereen vrij is om eigen keuzes te maken, en als mensen geen globalisering willen, tja, dan moeten ze dat zelf weten. Een collega-Chef uit Frankrijk was het daar niet mee eens. Deze mensen wisten niet wat ze misten, en dus hadden ze geen echte keuze gemaakt.
Uw eigen Chef Globalisering was het daar roerend mee eens. Wat hem betreft moesten de Chefs Globalisering aller landen de jungle intrekken om deze pre-Colombiaanse mensen op te laten stomen in de vaart der volkeren.
Uw Chef is niet naïef, zoals vaste luisteraars weten, en hij kent de donkere kanten van globalisering. Dit Amazone-volk is de afgelopen eeuwen inderdaad veel bespaard gebleven. Variërend van Westerse ziekten als griep tot het hedendaagse wereldhandelsregime, dat erop is ingericht om rijke landen koste wat kost rijk te houden of waterdammen dat energie voor de steden moet opleveren. Ook zijn ze gevrijwaard van de nieuwste clip van Shakira, de vuvuzela of het getetter van de rattenvangers van – ik noem maar een dwarsstraat – omroep PowNed.
Maar globalisering had deze Indianen ook kennis en medicijnen kunnen geven, waardoor, bijvoorbeeld, kinderen niet sterven aan een eenvoudige ziekte als diarree. Of technologische innovaties, zoals een eeuwig werkende waterzuiveraar voor negen euro of een led-lamp met zonnecollectoren die gratis licht geeft.
Bovenal had globalisering deze Indianen toegang tot de wereld gegeven. Kennis, ideeën, gedachten en gevoelens die in jouw deel van de wereld onbekend zijn, kunnen dankzij globalisering tot de jouwe behoren. Ondanks haar schaduwkanten, leidt globalisering tot materiële en immateriële verrijking.
Omroep LLiNK – die nog twee maanden te leven heeft – is het toonbeeld van globalisering. LLiNK heeft altijd een open blik gehad voor de wereld die aan de andere kant van onze dijken ligt. LLiNK, de naam zegt het al, staat voor verbondenheid, de essentie van globalisering. LLiNK is een omroep die oprecht geïnteresseerd is in een volslagen onbekend en schijnbaar onbeduidend Indianenvolk in de Amazone.
Dit is de laatste aflevering van LLiNK’s Chef Globalisering. De Chef is dood. Lang leve de globalisering!
