Oliemaatschappijen pleiten voor belasting op CO2-uitstoot. Maar laat u niet voor de gek houden.
Oliemaatschappijen pleiten voor belasting op CO2-uitstoot. Maar laat u niet voor de gek houden.
Niets werkt beter om klimaatverandering enigszins binnen de perken te houden dan een mondiale belasting op het uitstoten van CO2. Hoe hoger de belasting, hoe minder CO2 er geproduceerd wordt en hoe aantrekkelijker groene energie zal zijn. Het is ook eerlijk: de vervuiler betaalt. U heeft het mij – maar ook verstandige mensen en geestdriftige activisten – vaak genoeg horen betogen.
Houd u vast: zes grote oliemaatschappijen pleiten in een brief aan de Verenigde Naties voor precies deze maatregel. Staat de wereld op z’n kop?
Er is nog meer goed nieuws om achterdochtig van te worden. Shell kondigde op zijn jongste jaarvergadering aan te publiceren over de gevolgen van klimaatverandering voor zijn bedrijfsresultaten – niet te verwarren met de gevolgen van de bedrijfsactiviteiten op klimaatverandering, maar toch: ’s werelds op een na grootste oliemaatschappij neemt klimaatverandering serieus. Ook hoopgevend: in The Guardian zegt Ben van Beurden (CEO bij Royal Dutch Shell) onomwonden dat als de wereld alle fossiele brandstoffen verstookt, we de opwarming van de aarde niet onder de twee graden kunnen houden, de in VN-verdragen afgesproken grens. En nu dus dat pleidooi voor een mondiale belasting op wat Shell verkoopt: fossiele brandstoffen.
Feitelijk is dit pleidooi een aanval op de nieuwe concurrent van oliemaatschappijen: kolenbedrijven. Geen energiebron is vervuilender dan kolen, en een CO2-belasting zou heel wat kolen in de grond houden. Niet toevallig hebben Shell en andere fossiele giganten zwaar geïnvesteerd in gas, het alternatief voor kolen. Onlangs kocht Shell gasreus BG voor 63 miljard euro, de grootste deal in de olie- en gassector in meer dan tien jaar. Ook ondergrondse opslag van CO2 vaart wel bij een CO2-belasting, en laat Shell daar nou ook net in investeren.
Er is niets mis met welbegrepen eigenbelang, zeker niet als dat een duurzame toekomst brengt. Maar laat u niet voor de gek houden: Shell gaat onverminderd door met het boren naar olie in kwetsbare arctische gebieden. Ook de zeer vervuilende winning van olie uit Canadese teerzanden staat Shells groene toekomst kennelijk niet in de weg. Shell is en blijft een fossiel bedrijf, ook al zegt Van Beurden dat Shell aan het einde van de eeuw ‘voor een heel, heel groot deel’ zijn geld verdient met groene energie. Vooralsnog gaat voor elke 33 euro die het investeert slechts 1 euro naar groene energie.
Veelzeggend is het antwoord van Van Beurden op de vraag van de Guardian-journalist waarom hij nog steeds in een grote BMW rijdt terwijl hij zegt zich zorgen te maken over klimaatverandering. Met die auto onderschrijf ik de kernactiviteiten van mijn bedrijf, zegt Van Beurden. En: ‘You’ve got to believe in the product.’
