Veel slimmer dan dat oude, onzalige idee om het Markermeer droog te leggen en er met watermolens energie op te slaan: een zweeftrein die op hoge snelheid in een ondergronds vacuüm rondraast. Klinkt mysterieus, maar het patent is al toegekend.
Eigenlijk gaat het hartstikke goed met de transitie naar schone energie. Dat wil zeggen: technisch gezien. Laboratoria wereldwijd presenteren de ene na de andere technologische doorbraak. In zijn gezaghebbende New Energy Outlook 2015 voorspelt Bloomberg dat windenergie rond 2025 de goedkoopste energiebron is (nu zijn dat kolen), vijf jaar later zal dat zonne-energie zijn. In 2040 bestaat 56 procent van de mondiale elektriciteitsmix waarschijnlijk uit groene energie. Nog altijd te weinig om het tij te keren, maar vijf jaar geleden had ik van dergelijke cijfers niet durven dromen.
Groene energie kan echter niet zonder opslag. Ook bij windstilte en duisternis hebben we immers elektriciteit nodig. Op dit vlak laten de grote technologische doorbraken, die ook nog eens betaalbaar zijn, langer op zich wachten. Des te interessanter is het idee van Wouter Engels, ingenieur bij het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN). Hij bedacht een ondergrondse zweeftrein die in een vacuüm op extreem hoge snelheid voortraast. Klinkt mysterieus, maar het patent is al toegekend.
Engels zocht naar een manier om grootschalig energie op te slaan. Denk aan de schaal die ingenieur L.W. Lievense voor ogen had toen hij in 1981 voorstelde om van het Markermeer een stuwmeer te maken, waarin windmolens water omhoog pompen om het bij windstilte met waterturbines om te zetten in elektriciteit.
